Дали постои разлика помеѓу Xристијанството и Eвангелието?

Христијанството како религија постои во Европа (а потоа и во Америка) околу 2000 години. Првпат се појавило кога апостол Павле го преминал Босфорскиот теснец и влегол во Македонија околу 50 година од н.е. Ова е запишано во Книгата Дела Апостолски, поглавје 16.

Кратка историја на христијанството во Европа

Христијанството започнало како презрена еврејска секта во тие први денови. Но, речиси 300 години подоцна, под римскиот император Константин, христијанството станало државна религија на Римското Царство. Со сојузот на Црквата и Државата, тоа станало моќна институција со папи, епископи, ритуали и обичаи. Христијанството потоа се поделило помеѓу Римокатоличката црква на Западна Европа и Православната црква на Источна Европа. Ова се случило во настан наречен “Големата шизма “ во 1054 година од н.е.

Потоа, во 1500-тите, со доаѓањето на протестантската реформација, црквата во Западна Европа повторно се поделила. Различните протестантски деноминации како што се Англиканската црква, презвитеријанците, лутеранците, веслијанците и баптистите потекнуват од тоа реформациско движење.

Христијанството што се практикува денес…

Христијанството сега има долга историја на институции, патријарси, надбискупи, манастири, свештеници, пастори, монаси и катедрали низ цела Европа. Оние луѓе кои денес ја практикуват својата Xристијанска вера често го прават тоа со одење во црква во недела, Kрштевање, извршување на евхаристија или кршење леб. Тие одат на исповед, па дури и одат на поклонение на почитувани места низ цела Европа. Други великодушно даруват на црквата или други достојни цели или дури купуват индулгенции. Дисциплини како што се покајание и воздржување од разни јадења, пијалоци и задоволства се практикуват од страна на побожните. Луѓето ги почитуват многуте светци кои го формират ткивото на Xристијанската историја во Европа. Можеби Дева Марија, која се смета за најголема од светците од многу религиозни луѓе, доаѓа во преден план кога размислуваме за светците на кои луѓето им се молат и ги почитуват. Конечно, тука се и различните Xристијански свети денови како Божиќ , Велигден , Вознесението , Педесетница што ги слават Xристијаните.

За многумина, принципот што се применува во овие различни религиозни практики е да се прават добрите дела што Бог ги посакува. Доволно од овие религиозни дела потоа би можеле да ги поништат или да платат за тие гревови и лоши работи што ги правиме повремено.

Губење на Евангелието од вид

Но, која беше првичната порака на Павле што го натера да ја премине Мала Азија, патувајќи низ Грција и до Рим? Дали различните практики што ја карактеризират нашата христијанска вера произлегуват од она што Павле го донесе во Европа пред 200 години? На крајот на краиштата, ниту едно од овие места, обичаи или ритуали што се практикуват денес не постоело во негово време. Па што ја темелеше неговата вера?

За среќа, можеме да одговориме на тоа прашање бидејќи списите на Павле (и на апостол Петар исто така) се достапни во Библијата денес. Никој не ги променил нивните списи . Апостол Павле ја сумирал пораката, која ја нарекол “Добра вест“ (значењето на “Евангелие“), во една клучна реченица. Та реченица е:

‘Зашто, платата, што ја дава гревот, е смрт, а подарокот од Бога е живот ве­чен во Христос Исус, нашиот Господ.’

Римјаните 6:23

Павле длабоко се грижел за верата, но внимавал својата вера (или доверба) да ја положи на “Христа Исуса“. Тој не ја полагал на своите дела, или на своите практики, или на туѓата светост.

Зошто?

Што значи ова?

Како ова е основа на сите христијански практики што следат?

Ги истражуваме овие прашања, анализирајќи го овој клучен стих од Павловото писмо до Црквата во Рим овде .