Зошто се облекувате? Не со што и да ви одговара, туку сакате модерна облека што го истакнува вашиот идентитет. Што ве тера инстинктивно да носите облека, не само за да ви биде топло, туку и за визуелно да се изразите?
Не е ли чудно што го наоѓате истиот инстинкт низ целата планета, без разлика на јазикот, расата, образованието, религијата на луѓето? Жените можеби се повеќе од мажите, но тие исто така покажуват иста тенденција. Во 2016 година, глобалната текстилна индустрија извезе 1,3 трилиони американски долари .
Инстинктот да се облекуваме се чувствува толку сосема нормален и природен што многумина не застануват често да прашат: “Зошто?”.
Ние изнесуваме теории за тоа од каде потекнува Земјата, од каде потекнуват луѓето, зошто континентите се одалечуват. Но, дали некогаш сте прочитале теорија за тоа од каде потекнува нашата потреба за облека?
Само луѓе – но не само за топлина
Да почнеме со очигледното. Животните сигурно го немат овој инстинкт. Сите тие се совршено среќни да бидат сосема голи пред нас, а и пред другите цело време. Ова важи дури и за повисоките животни. Ако ние сме едноставно повисоки од повисоките животни, ова не изгледа дека се совпаѓа.
Нашата потреба да бидеме облечени не доаѓа само од нашата потреба за топлина. Го знаеме ова бидејќи голем дел од нашата мода и облека доаѓа од места со речиси неподнослива топлина. Облеката е функционална, нè одржува топли и нè штити. Но, овие причини не ги задоволуват нашите инстинктивни потреби за скромност, изразување на полот и самоидентитет.
Облека – од Хебрејските списи
Единствениот извештај што објаснува зошто се облекуваме и се стремиме да го правиме тоа со вкус, доаѓа од древните Хебрејски списи. Овие списи нè сместуват вас и мене во приказна што тврди дека е историска. Нуди увид во тоа кои сте, зошто го правите она што го правите и што ве очекува во иднина. Ова приказна датира од почетокот на човештвото, но исто така објаснува секојдневни феномени како што е зошто се облекувате. Вреди да се запознаете со овој извештај бидејќи нуди многу увиди за вас самите, водејќи ве кон поизобилен живот. Овде го гледаме библискиот извештај низ призмата на облеката.
Го разгледувавме древниот извештај за создавањето од Библијата. Започнавме со почетокот на човештвото и светот . Потоа го разгледавме исконскиот судир меѓу двајца големи противници . Сега ги гледаме овие настани од малку поинаква перспектива, што објаснува секојдневни настани како што е купувањето модерна облека.
Направен по слика Божји
Тука истражувавме дека Бог го создал космосот, а потоа
‘И Бог го создаде човекот според образот Свој, според образот Божји го создаде; машко и женско ги создаде.’
Создавање 1:27
Во создавањето, Бог целосно се изразил уметнички преку убавината на создавањето. Помислете на зајдисонцата, цвеќињата, тропските птици и пејзажните глетки. Бидејќи Бог е уметнички, и вие, создадени “по негов ли”“, инстинктивно, без дури и свесно да знаете “зошто”, ќе се изразите естетски.
Видовме дека Бог е личност. Бог е “тој”, а не “тоа”. Затоа, сосема е природно што сакате да се изразите и визуелно и лично. Облеката, накитот, боите и козметиката (шминка, тетоважи итн.) се затоа истакнат начин да се изразите естетски, како и индивидуално.
Маж и жена
Бог ги создал луѓето по Божји лик како “маж и жена”. Од ова разбираме и зошто го создавате вашиот “изглед”, преку вашата облека, мода, преку вашата фризура (и така натаму). Ова природно и лесно го препознаваме како машко или женско. Ова оди подлабоко од културната мода. Ако гледате мода и облека од култура што никогаш порано не сте ја виделе, генерално ќе можете да разликувате машка и женска облека во та култура.
Така, вашето создавање по Божји лик како маж или жена почнува да ги објаснува вашите инстинкти за облекување. Но, овој извештај за создавањето продолжува со некои последователни историски настани кои дополнително ги објаснуваат облеката и вас.
Покривање на нашиот срам
Бог им дал на првите луѓе избор да Му се покорат или да Му се спротивстават во нивниот првобитен рај . Тие избрале да не се покорат, а кога го сториле тоа, извештајот за создавањето ни кажува дека:
‘Тогаш им се отворија очите на обајцата, и разбраа дека се голи; па исплетоа лисја од смокви и си направија опашала.’
Создавање 3:7
.jpg){kind=link}
Ова ни кажува дека од овој момент па натаму луѓето ја изгубиле својата невиност едни пред други и пред својот Создател . Отогаш инстинктивно чувствуваме срам што сме голи и посакуваме да ја покриеме сопствената голотија. Освен потребата да останеме топли и заштитени, се чувствуваме изложени, ранливи и засрамени кога сме голи пред другите. Изборот на човештвото да не го послуша Бога го ослободи ова во нас. Исто така, го ослободи светот на страдање, болка, солзи и смрт што сите го знаеме толку добро.
Проширување на милоста: Ветување и малку облека
Бог, во Својата милост кон нас, потоа направи две работи. Прво , Тој изрече ветување во форма на загатка што ќе ја насочи човечката историја. Во оваа загатка Тој го ветил идниот спасител, Исус. Бог ќе го испрати да ни помогне, да го победи својот непријател и да ја победи смртта за нас.
Второто нешто што Бог го направи беше:
‘А Господ Бог им направи на Адам и на неговата жена облеки од кожа, и ги облече во нив.’
Создавање 3:21
Бог обезбедил облека за да ја покрие нивната голотија. Бог го сторил тоа за да се справи со нивниот срам. Од тој ден, ние, децата на овие човечки предци, инстинктивно се облекуваме како резултат на овие настани.
Облека од кожа – визуелно помагало
Бог ги облекол на специфичен начин за да ни илустрира еден принцип. Облеката што Бог ја обезбедил не била памучна блуза или тексас шорцеви, туку “облека од кожа”. Ова значело дека Бог убил животно за да направи кожи за да ја покријат нивната голотија. Тие се обиделе да се покријат со лисја, но тоа не било доволно и затоа биле потребни кожи. Во извештајот за создавањето, до тогаш, ниедно животно никогаш не умрело. Тој првобитен свет не доживеал смрт. Но сега Бог жртвувал животно за да ја покрие нивната голотија и да го заштити нивниот срам.
Ова започна традиција на жртвување животни, практикувана од нивните потомци, која се протега низ сите култури. На крајот, луѓето ја заборавија вистината што ја илустрираше оваа традиција на жртвување. Но, та беше зачувана во Библијата.
‘Зашто, платата, што ја дава гревот, е смрт, а подарокот од Бога е живот вечен во Христос Исус, нашиот Господ.’
Римјаните 6:23
Ова наведува дека последицата од гревот е смрта и дека мора да се плати. Можеме сами да ја платиме со нашата сопствена смрт или некој друг може да ја плати во наше име. Жртвуваните животни постојано го илустрираа овој концепт. Но, тие беа само илустрации, визуелни помагала што укажува на вистинската жртва што еден ден ќе нè ослободи од гревот. Ова се исполни со доаѓањето на Исус, кој доброволно се жртвуваше за нас. Оваа голема победа го обезбеди тоа.
‘А како последен непријател ќе биде уништена смртта, ‘
1 Коринтјаните 15:26
Претстојната свадбена гозба – задолжителна свадбена облека
Исус го споредил овој претстоен ден, кога Тој ќе ја уништи смртта, со голема свадбена гозба. Тој ја раскажал следната парабола
‘Тогаш им рече на слугите свои: “Свадбата е готова, но поканетите не беа достојни. Затоа одете по крстопатите и колкумина ќе најдете, поканете ги на свадба!‘ И излегоа слугите на крстопатите, ги собраа сите што ги најдоа – и лоши и добри; и се наполни свадбениот дом со гости. Кога влезе царот да ги види гостите, забележа еден необлечен во свадбени алишта. Па му рече: ‚Пријателе, како влезе овде, необлечен во свадбена руба?‘ А тој молчеше. Тогаш царот им рече на слугите: ‚Врзете му ги рацете и нозете, земете го и фрлете го во крајната темнина; таму ќе биде плач и крцкање со заби!” ‘
Матеј 22:8-13
Во ова приказна што ја раскажа Исус, сите се поканети на овој празник. Луѓе ќе доаѓат од секој народ. И бидејќи Исус плати за гревот на секого, тој исто така дели облека за овој празник. Облеката овде ја претставува неговата заслуга што доволно го покрива нашиот срам. Иако свадбените покани одат насекаде, а царот дели свадбена облека бесплатно, тој сепак ја бара. Ни треба неговата исплата за да го покрие нашиот грев. Човекот што не се облече во свадбена облека беше одбиен од празникот. Затоа Исус подоцна вели:
