Пред неколку години, еден колега од работа, Ј, дојде до мојата маса. Ј беше паметен и образован – и дефинитивно не беше следбеник на евангелието. Но, тој беше донекаде љубопитен за евангелието, па затоа имавме неколку топли и отворени разговори меѓу нас. Тој никогаш навистина не ја погледнал Библијата, па го охрабрив да ја истражи.
Еден ден влезе во мојата канцеларија со Библија за да покаже дека ја разгледува. Ја отворил случајно на средина. Го прашав што чита. Нашиот разговор се одвиваше некако вака.
„Читам во Псалм, поглавје 22 “, рече тој.
„Навистина“, реков. „Имаш ли идеја за што читаш?“
„Претпоставувам дека читам за распнувањето на Исус“, одговори Ј.
„Тоа е добра претпоставка“, се насмеав. „Но, ти си околу илјада години порано. Псалм 22 го напишал Давид околу 1000 година п.н.е. Распнувањето на Исус било во 30-тите години од нашата ера, илјада години подоцна.“
Псалмите…
Ј не сфати дека Псалмите не се евангелски извештаи за животот на Исус напишани од неговите современици. Псалмите беа свети хебрејски химни напишани 1000 години пред Исус, првенствено од кралот Давид . Ј слушнал само неколку приказни за Исус, вклучувајќи го и неговото распнување, и случајно отворајќи ја својата Библија, прочитал нешто што изгледало дека го опишува распнувањето. Не знаејќи ништо подобро, тој само претпоставил дека тоа е приказната за распнувањето што многумина низ целиот свет ја паметат секоја година на Велики петок . Се насмеавме на неговиот прв погрешен чекор во читањето на Библијата.
Потоа го прашав Ј што видел во Псалм 22 што го навело да помисли дека чита за распнувањето на Исус. Така започна нашата мала студија. Ве поканувам да разгледате некои од сличностите што Ј ги забележал со тоа што ги поставил пасусите еден до друг во табела. Исказите од очевидци за распнувањето запишани во Евангелијата се од левата страна. Псалм 22 е од десната страна. За да помогнам во фаќањето на врските во многуте зборови, ги усогласив сличните текстови со бои. ( Кликнете тука за зголемена верзија за печатење ).
Споредба на евангелските извештаи за Распнувањето со деталите во Псалм 22
Тоа што Ј. донел логичен, но погрешен заклучок дека Псалм 22 е извештај од очевидец за распнувањето на Велики петок, треба да нè натера да поставиме прашање.
Како да ја објасниме сличноста помеѓу извештаите за распнувањето и Псалм 22?
Дали е случајност што деталите се совпаѓаат толку прецизно што и Псалм 22 и Евангелијата ја делат облеката. Но, и двата дела фрлаат жрепка (кинењето на безшевната облека би ја уништило, па војниците се коцкале за неа). Псалм 22 е напишан пред да се измисли распнувањето, но сепак опишува различни детали за него (прободување на рацете и нозете, коски надвор од зглобовите – со истегнување додека жртвата виси).
Покрај тоа, во Евангелието според Јован се наведува дека крв и вода истекоа кога војниците му забодоа копје во слабината на Исус. Ова укажуваше на насобирање течност околу срцето. Така, Исус почина од срцев удар. Ова се совпаѓа со описот во Псалм 22: „Моето срце се претвори во восок“.
Псалм 22 се чита како приказна од прво лице за лице кое е распнато. Евангелијата се читаат како приказни од трето лице од очевидци. И двата сета се совпаѓаат.
Како така?
Богоинспирирано објаснување за Псалм 22
Исус, во Евангелијата, тврдел дека овие сличности биле пророчки. Бог ги инспирирал старозаветните пророци стотици години пред животот на Исус да предвидат детали за неговиот живот и смрт, за да можеме да знаеме дека сето тоа било во Божјиот план. Пророчкото исполнување би било како да имате Божествен потпис на овие настани од Велики петок, бидејќи ниеден човек не би можел да ја предвиди иднината со такви детали. Ова е доказ за Божјото дело и интервенција во историјата.
Натуралистичко објаснување за Псалм 22
Други тврдат дека сличноста на Псалм 22 со настаните на распнувањето од Велики петок е затоа што писателите на евангелијата ги измислиле настаните за да „се вклопат“ во пророштвото. Но, ова објаснување целосно ги игнорира сведоштвата на историчарите од тоа време надвор од Библијата. Јосиф и Тацит, соодветно, ни кажуваат дека:
„Во тоа време живееше еден мудар човек… Исус. … добар и … добродетелен. И многу луѓе од Евреите и другите народи станаа Негови ученици. Пилат Го осуди да биде распнат и да умре.“
Јосиф. 90 од н.е.Антиквитетиxviii. 33. Јосиф бил еврејски историчар
„Христос, основачот на името, бил погубен од Понтиј Пилат, прокуратор на Јудеја за време на владеењето на Тибериј“
Тацит. 117 н.е.АналиXV. 44. Тацит бил римски историчар
Нивното историско сведоштво се согласува со евангелијата дека Исус бил распнат. Ова е важно бидејќи многу од деталите во Псалм 22 се едноставно детали за чинот на распнувањето. Ако писателите на евангелијата требало да ги измислат вистинските настани за да ги „вклопат“ во Псалм 22, тогаш во основа ќе морале да го измислат целото распнување. Но, еврејскиот историчар Јосиф експлицитно наведува дека Пилат го распнал.
Псалм 22 и наследството на Исус
Исто така, Псалм 22 не завршува со стих 18 како во табелата погоре. Тој продолжува понатаму. Забележете го триумфалното расположение на крајот – откако лицето ќе умре!
‘Ќе јадат сиромасите и ќе се најадат, ќе Го фалат Господа оние што Го бараат; нека живеат срцата ваши довека! Ќе се сетат и ќе се обратат кон Господ сите земни краишта, и ќе се поклонат пред Тебе сите племиња на народите, зашто царството е Господово, и Тој е владетел над народите. Нему ќе Му се поклонат сите заспани во земјата; пред него ќе паднат сите што слегуваат во земјата. А душата моја ќе живее за Него. Потомството мое ќе Му служи, за Господ ќе им се проповеда на идните родови; за избавувањето од Него ќе им се соопштува на луѓето, што ќе се родат, зашто сето тоа Господ го изврши.’
Псалми 22:26-31
Ова не зборува за деталите од настаните поврзани со смртта на оваа личност. Почетокот на Псалмот се занимаваше со тие детали. Псалмистот сега се осврнува на наследството од смртта на таа личност со „потомството“ и „идните генерации“ (ст. 30).
Кој би бил тоа?
Псалм 22 го предвидел наследството на Исус за нашето време
Тоа сме ние што живееме 2000 години по распнувањето на Исус. Псалмистот предвидува дека „потомството“ што ќе го следи овој „прободен“ човек кој умира со таква ужасна смрт ќе му „служи“ и ќе му „се раскажува за него“. Стих 27 го предвидува географскиот опсег на ударот. Ќе стигне до „краевите на земјата“ и меѓу „сите семејства на народите“ за да ги натера да се „свртат кон ГОСПОД“. Стих 29 предвидува дека „оние што не можат да се одржат во живот“ (бидејќи сме смртни, тоа значи сите нас) еден ден ќе клекнат пред него. Праведноста на овој човек ќе им биде објавена на луѓето што сè уште не биле живи („сè уште неродените“) во времето на неговата смрт.
Заклучокот на Псалм 22 нема никаква врска со тоа дали евангелските извештаи позајмиле од него или ги измислиле настаните од распнувањето, бидејќи сега се работи за многу подоцнежна ера – онаа наше време. Писателите на евангелијата, кои живееле во 1 век , не можеле да го „измислат“ влијанието на смртта на Исус до наше време. Како би можеле да знаат какво ќе биде тоа влијание?
Не може да се направи подобро предвидување за наследството на Исус од Псалм 22. Дури и самото споменување на годишните светски прослави на Велики петок нè потсетува на неговото глобално влијание две илјади години по неговата смрт. Ова го исполнува заклучокот на Псалм 22 исто толку прецизно како што претходните стихови ги предвидоа деталите за неговата смрт.
Кој друг во светската историја може да тврди дека деталите за неговата смрт, како и наследството од неговиот живот во далечната иднина, биле предвидени 1000 години пред да живее?
Гребење под површината.
Можеби, како мојот пријател Ј, ќе ја искористите можноста да го разгледате значењето на смртта и воскресението на Исус. Ќе биде потребен одреден ментален напор. Но, вреди бидејќи човекот што го предвиде Псалм 22 ветил:
‘Крадецот доаѓа само да украде, да убие и да погуби. Јас дојдов за да имаат живот и да го имаат во изобилие. ‘
Јован 10:10
Некои начини да го направите ова: