Раѓањето на Исак е еден од најочекуваните и најдолготрајните настани во Библијата. Бог му ветил на Аврам, тогаш 75-годишен, “голем народ” во Битие 12. Почитувајќи го Божјото ветување, Аврам ја напуштил Месопотамија за Ханан, Ветената земја, пристигнувајќи неколку месеци подоцна.
Но, пред Аврам да може да стане татко на “голем народ”, му требаше син – но ветениот син сè уште не се појавил. Аврам чекаше 10 години без да роди син или наследник. Сепак, Бог го увери со обврзувачка заклетва; со доверба во Бога, на Аврам му беше “припишана” праведност. Аврам го доби Исмаил за син, преку договор сличен на сурогат, но Бог изјави дека Исмаил не е тој ветен син.
Годините минува додека Аврам и Сара продолжува да чекат, а изгледите за раѓање дете бледнееја како што старееја. Надежта изгледаше изгубена сè додека Аврам не доживеа единствена средба на возраст од деведесет и девет години.
Господ му се јавува на Аврам
‘ Потоа на Аврам му се јави Господ кај светите дрвја во Мамре, кога седеше пред вратата од шаторот свој, на пладнина. Откако ги крена очите свои, виде Тројца мажи како стојат спроти него. Откако ги виде, им притрча во пресрет пред вратата на шаторот, и им се поклони доземи. И рече: “Господи, ако сум нашол милост пред Тебе, немој да го одминеш слугата Свој! Ќе ви донесат малку вода и ќе ги измијат нозете ваши, па одморете се малку под ова дрво! И ќе Ви донесам малку леб за да се поткрепите штом веќе навративте кај слугата Ваш, па тогаш продолжете го својот пат.” Тие рекоа: “Направи, како што велиш!” И Аврам отрча во шаторот кај Сара, и ѝ рече: “Замеси брзо три мери од најдоброто брашно и испечи погачи!” Па отрча кај говедата и фати младо и згоено теле, и му го даде на момокот, и тој побрза да го зготви. ‘
Создавање 18:1-7
.jpg){kind=link}
Божјото ветување за син
‘ Па потоа изнесе масло и млеко и телето, што беше зготвено, и им принесе; и Тие јадеа, а тој самиот стоеше пред нив под дрвото. Тогаш Тие го прашаа: “Каде е Сара, жената твоја?” А тој одговори: “Ене ја во шаторот.” Еден, пак, од нив му рече: “Догодина во ова време, Јас пак ќе дојдам кај тебе, и Сара, жената твоја ќе има син.” А Сара слушаше на вратата од шаторот, зад него. Аврам и Сара беа стари – во поодминати години, и кај Сара беше престанало редовното кај жените. Затоа Сара се насмеа во себе, велејќи: “Сега ли, кога сум остарена, ќе ја имам ова утеха? А и господарот ми е стар.” Тогаш Господ му рече на Аврам: “Зошто се насмеа Сара, велејќи – Вистина ли е дека ќе родам, кога сум остарена? Има ли нешто неможно за Господ? Во определеното време Јас пак ќе дојдам кај тебе, и Сара ќе има син.” Но Сара не призна и рече: “Не се насмеав”, бидејќи се беше уплашила. А Тој рече: “Не, ти се насмеа!” ‘
Создавање 18:8-15
Можеме ли да ја обвиниме Сара што се сме? Да се има дете кога таткото има 99, а мајката 90 години е чиста невозможност. И ние ќе се смевме.
Раѓањето на Исак
Сепак, во следната година откриваме дека:
‘ И Господ милостиво погледна на Сара, како што беше рекол, и постапи Господ со Сара според зборовите Свои. Сара зачна и му роди на Аврам син во староста негова, во времето што Господ му го беше објавил. И Аврам го нарече синот што му се роди, што му го роди Сара, со името Исак. И го обреза Аврам синот свој Исак во осмиот ден, како што му беше заповедал Господ. Аврам имаше сто години кога му се роди синот Исак. Сара, пак, рече: “Господ ми нанесе смеа; кој ќе чуе за мене, ќе ми се сме.” И рече: “Кој би рекол дека Сара на Аврам ќе му дои деца? Зашто му родив син во староста негова.” ‘
Создавање 21:1-7
На крајот, Аврам и Сара го добија својот ветен син – Исак. Нивните соништа повторно се разгореа. Сепак, целокупниот извештај покрена едно важно прашање.
Зошто толку долго чекање за раѓањето на Исак?
Зошто Бог чека 25 години (Битие 21) за да го оствари ветеното раѓање на Исак (Битие 12)? Ако Бог има моќ да направи нешто во кое било време, зошто да не го донесе Исак веднаш? Зарем тоа не би ја покажало подобро Неговата моќ? Или, дали постоело некое посебно предвидување во Божјиот заобиколен начин на работење?
Од подоцнежните резултати можеме да заклучиме неколку причини за чекањето.
Прво, Аврам научи вредни лекции за довербата во Бога за време на ова долго чекање. Правејќи го тоа, тој стана пример за сите луѓе кои сакат да веруват во Бога. Оние кои сакат да го познават Бога мора да го следат патот на Аврам.
Второ, наместо да ја намалува Божјата моќ, извештајот ја зголемува. Можеби е извонредно, но не и чудо, за еден пар на средна возраст да има дете. Неверојатни настани се случуват природно. Доколку Аврам и Сара го имале Исак рано, би можеле да го протолкуваме извештајот на тој начин. Сепак, еден пар што раѓа дете на возраст од 100 години е или измислена приказна или чудо. Нема друго објаснување или компромис. Или настаните од раѓањето на Исак не се случиле како што е запишано или имало чудо. Ако е чудо, тогаш целиот проект, познат како Израел, кој продолжува до ден-денес, се темели на Божјата чудотворна моќ и Неговите апсолутно доверливи ветувања. Со раѓањето на Исак, сите Евреи низ историјата се засновани на чудо. И ако темелот е чудотворен, тогаш таква е и структурата изградена врз него.
Чудесното раѓање на Исак споредено со чудесното раѓање на Исус
За да ја сфатиме третата причина за доцнењето на раѓањето на Исак, мора да препознаеме еден извонреден образец. Да земеме предвид дека Аврам имал само уште еден потомок со подеднакво ветено, очекувано и чудесно раѓање – Исус од Назарет.
Во текот на претходните векови, различни пророци на различни начини ветувале во Божјо име дека Месијата ќе дојде. Евангелијата потоа го претставуват Исус како овој ветен Месија. Неговото раѓање од девица е подеднакво, ако не и повеќе, чудесно од раѓањето на Исак. Исто како и со извештајот за раѓањето на Исак, можеме да го протолкуваме девственото раѓање на Исус само како измислена приказна или како чудесно . Нема друго објаснување, нема средна основа. Мало размислување јасно ја става на виделина оваа симетрија помеѓу раѓањата на Исус и Исак.
Исус како архетип на Израел
Еве еден од низата примери што го прикажуват целокупниот портрет на Исус како архетип на Израел. Како архетип, тој ги претставува, исполнува и е исполнување на Божјите намери што првпат му биле изговорени на Аврам пред 4000 години. За да биде архетип, раѓањето на Исус морало да биде по примерот на раѓањето на Исак, првиот од народот. Инаку, тврдењето на Исус дека е Израел се покажува како лажно уште од самиот почеток. Но, бидејќи чудесната природа на нивните раѓања се совпаѓа, тогаш тврдењето на Исус дека е Израел останува недопрено и, барем, отворено прашање што вреди да се истражи.
Споредувајќи ги нивните раѓања од оваа историска перспектива, можеме да забележиме дека раѓањето на Исак го предвиде раѓањето на Исус, кој дојде многу подоцна. Кординирањето на настаните со ваква предвидливост, која се протега низ огромен временски период во човечката историја, ја подржува тврдењето дека раѓањето на Исус е камен-темелник на еден Божествен проект. Бог нè поканува сите да го разбереме овој проект за да можеме да бидеме корисници на тоа првобитно ветување што му беше дадено на Аврам толку одамна.
‘ Ќе ги благословам оние, што тебе ќе те благословуват, и ќе ги проколнам оние, што тебе ќе те проколнуват и преку тебе ќе бидат благословени сите народи на земјата. ‘
Создавање 12:3
Продолжуваме да го гледаме Исус од ова гледна точка, испитувајќи како неговото бегство од Ирод веднаш по раѓањето го отсликува бегството на Израел од синот на Исак. Тука го завршуваме нашето истражување.